Til kontrol

Nú er tað so langt síðan vit síðst hava skriva nakað um hvussu í tað gongur við mínari sjúku. Tað gongur ordiliga gott :) Og eg eri so røsk tá vit eru inni hjá læknanum. Tað var beint áðrenn jól at eg byrjaði at skilja at eg ikki fái ilt tá læknin skal lurta eftir lungunum, og tá eg verið vigað og máld, tað er so deiligt.

Tá mamma og babba fortelja mær um morgunin at vit skulu á sjúkrahúsið, blívi eg fyrst eitt sindur kedd, men aftan á 3 min. sigi eg soleiðis :"lækni lurta, og vita hvussu stór eg eri blivin, og so koyra í nøsina, og tað er ikki stuttligt, tá fer Ró at gráta", og rætt hevur hon.

Hon heldur sær fyri nøsina, og brúkar allar kreftir hon hevur, fyri ikki at skula koyra slanguna í nøsina, men tað er hon tíanverri noydd til :( Aftan á fær hon altíð okkurt frá sjúkrasysturini, antin rosinur, gummibomm, smarties og onkutíð eina bamsu:) Tá læknin so skal til at lurta, lytir hon sjálv blusuna upp, og fer sjálv yvir og stillar seg á vektina, ordiliga røsk. Nú vigi eg uml. 13,8 kg, og eri 93 cm, liggji á miðal, tað er ordilig gott :)

Eg havi akkurát fingið eina svimjidrakt, so eg vildi so gjarna hava hana á tá eg fór í bað :)