Tveir stravnir dagar

Mikudagin var eg á kontrol á Ríkissjúkrahúsinum. Fyrst bleiv eg vigað og máld. Aftan á bleiv ein slímprøvi tikin, og so fekk eg synagis vaccinatión, sum er fyri forkølisi o.ø., hana skal eg fáa eina ferð um mánaðin til og við mars Eg vigið 6,6 kg og eri 66,5 cm long. Diatisturin segði at tað var heilt ok at eg ikki hevði tikið so nógv uppá sum eg "burdi", tí eg eri byrja at eta greyt, og tí eg eri longd so nógv.

Tá slímprøvin verður tikin gráti eg eitt sindur og so er tað yvirstaðið. Men tá eg so verið spoyta fái eg ordiliga ilt at eg hýli. Sjúkrasysturin helt at tað var so synd at hon gav mær eina bamsu at eiga, ordiliga fitt var hon:)

Aftan á sovnaði eg so deiligt meðan mamma og babba trillaðu inn í býin fyri at keypa jólagávur, so tað var eisini ein hugnaligur dagur:)

Hósdagin var eg hjá læknanum og fekk 5 mánaðu sproytina, tað var ikki so stuttligt, tí hana fekk eg febur av:(

Nú gleða vit okkum so nógv at koma heim til ommu í hoyvík og ommu og abba og øll hini:)

Og so vóru vit aftur í mammubólki:)

Í dag hava vit verið í mammubólki hjá Gabriel, tað var sum vant ordiliga hugnaligt:)

Á mynduni frá vinstru: Herbert, Kristian Martin, Eg, Rannvá og Gabriel. (Vit liggja eftir aldri)

Greyt fyri fyrstu ferð

Nú eri eg byrja at fáa greyt eina ferð um dagin. Vit byrja við majs greyti, tað smakkar bara heilt væl. Mamma ger eina hálvá portión. Fyrstu ferð át eg einar tíggju skeiðir, men nú eti eg næstan alt.

Heilsusjúkrasystur á vitjan

Nú eri eg blivin 4 mánaðir, so heilsusjúkrasysturin kom á vitjan í morgun. Hon segði at tað ljóðaði á mammu sum eg skjótt skal fara at byrja at eta greyt, tí eg eri blivin so áhuga í øllum rundan um meg. Og mær dámar so væl at sutta upp á alt, tað kann eisini verða at eg eri við at fáa tenn.

Eg var so blíð við hana, eg prátaði og smíltist meðan hon hugdi um alt var sum tað skuldi, og tað var tað:) Til síðst vigaði og máldi hon meg, nú vigi eg 6,1 kg og eg eri 64 cm. Vektin er akkurát meðal, meðan eg eri eitt sindur longri enn meðal.

Mammubólkur

I gjár vóru eg og mamma í mammubólki. Vit vóru hjá Hallgeð og Kristian Martin, tey búgva eisini á Oyrasund kolleginum, so tað var stuttur vegur yvir. Mammurnar fingu nógv gott at eta. Meðan tær ótu og prátaðu, svav onkur av okkum, onkur lá og spældi og onkur át. Tað var ordiliga hugnaligt:)

Á mynduni frá vinstru liggja: Kristian Martin, eg, Rannvá, Gabriel og Aron

Á hinari mynduni helt mamma at eg sá so fitt út, so hon mátti koyra hana út á bloggin. Eg sovnaði aftan á eg hevði etið. Eg liggi eisini í náttklæðum, klár at fara í song, ordiliga deiligt:)

Nú eri eg blivin tung

Í dag var á sjúkrahúsinum fyri at viga meg. Tí fyri trimum vikum síðan hevði eg tikið eitt sindur ov lítið uppá, so tey settu mongdina av enzymum upp, og tey hildu fyri sikkurheit skyld at eg líka skuldi koma inn at viga meg. Eg vigi 6 kg. nú, tað er ordiliga gott. Eg havi tikið 600 gr. uppá tær síðstu 3 vikurnar:)

Mín næsti flúgvitúrur

So var tíðin komin til at fara niður til Danmarkar aftur. Tað var keðiligt at siga farvæl til abba og ommurnar, men um bara hálvan annan mánað koma við heim aftur.

Vit fylgdust við Turið gummu og Herbert, tað var ordiliga stuttligt. Túrurin niður gekk ordiliga gott. Eg og Herbert vóru nakrir ordiligir einglabassar, sigur mamma. Vit fingu at eta á veg upp, Herbert sovnaði beinavegin, og so sovnaði eg 20 min aftan á. Vit svóvu allan vegin, til vit høvdu lent og tað segði "ding", so opnaði vit bæði eyguni og eitt skeivt smíl kom frá okkum báðum.

Tá vit komu úr flúgvaranum, stóðu babba og Hallur so fittir og tóku ímóti okkum, tað var so deiligt at síggja babba aftur.

Lívið heima í Føroyum

Áh sum tað er deiligt at hava verið heima í Føroyum og vitja alla mína familju:) Babba fór longu niður til Danmarkar dagin eftir dópin, tí hann skuldi til arbeiðis. So eg og mamma hava bara hugna okkum heima hjá ommu og abba. Vit hava verið nakrar trillitúrar, ikki so ofta sum vit trilla í Danmark, tí her hevur næstan verið stormur hvønn dag, men eg havi eg sovi úti næstan hvønn dag, og tað er so deiligt. Annars havi eg eisini verið og vitja ommu í Hoyvík, og sysktinabørnini, Høgna, Barbaru og Jón Róa. Nú gleða eg og mamma okkum at koma niður aftur til babba. Vit skulu flúgva í morgin saman við Turið gummu og Herbert, so tað verður spennandi.

Eg eiti Ró Høgnesen

Tann 19. oktober bleiv eg doypt í Vesturkirkjuni, so nú eiti eg Ró:) Aftan á dópin, fóru vit niðan til ommu í Hoyík at eta døgurða, tað var orduliga hugnaligt. Tá eg hevði sovið mín fyrsta blund í dópskjólanum, lat mamma meg í ein ordiligan prinsessu kjóla;) Aftan á fóru vit oman til ommu og abba at eta nátturða, har komu ordiliga nógv fólk sum eg ongantíð havi sæð fyrr, so tað var ordiliga deiligt at møta allari familjuni hjá mær og vinfólkum hjá mammu og babba.

Hey tit øll...

Nú dugi eg nokk so væl at halda høvdinum. Mamma og babba royna at leggja meg á búkin við hvørt, og onkuntíð blívi eg í øðini, men nú tími eg betur, tí nú klári eg at halda høvdinum:)

"Aagggøøøø..."

Hey hey aftur, nú dugi eg væl at práta. Tá mamma og babba práta við meg siga tey aagggøøø og øll møgulig onnur orð sum eg ikki ordiliga skilji enn, eg svari bara aftur við "aagggøøø", tað haldi eg er orduliga stuttligt.

Á mynduni syngur babba fyri mær, tað dámar mær so væl, eg royni at syngja við, men sum oftast smíli eg bara og royni at herma eftir ljóðinum :-)

Mammubólkur

Í dag havi eg fyri fyrstu ferð verið í mammubólki saman við vit trimum øðrum børnum, og tað var orduliga stuttligt - eg var einsamøll didda millum allar beiggjarnar :-) Vit vóru heima hjá Gabriel, hann er eitt sindur minni enn eg, hann er føddur 19 august. Ein annar beiggi sum var har eitur Kristian Martin, hann er føddur 6 juni, og so var Herbert eisini har og hann er føddur 23 mai.

Omma í Hoyvík komin á vitjan:-)

Endiliga kom omma í Hoyvík at vitja okkum. Tað er so deiligt at hava hana her hjá okkum. Hon sigur at eg eri so blíð og at eg dugi so væl at smílast, men tað passar eisini, nú dugi eg væl at smílast:-)

Eg, mamma og babba trilla túr:-)

Aftur ein deiligur summar dagur, so vit eru øll farin ein trillitúr, tað er so deiligt at fáa fríska luft.

Diddan í Tivoli

Í dag vóru vit ein túr í Tivoli. Tað var ordiliga hugnaligt har inni. Eg var ov lítil til at royna nakað enn, men næstu ferð ætli eg mær eisini at royna okkurt.

Omma og abbi komin til Keypmannahavn

Nú er omma á Noregsvegi aftur komin á vitjan, men hesaferð hevur hon tikið abba við:-) Honum dámar so væl at bera meg. Hann gongur og teskar "abbi, abbi" í oyra á mær, so eg vænti kanska, at tað verður fyrsta orðið eg fari at duga at siga.

Herbert á vitjan

So kom vinmaðurin Herbert endiliga at vitja meg. Hann er ordiliga fittur - og stórur. Hann er 7 vikur eldri enn eg. Foreldrini hjá honum eita Turið og Hallur.

Eg gleði meg ordiliga nógv at fara at spæla við hann og øll hini børnini sum eru komin ella eru á veg :-)

Eg havi fingið masku

Nú eri eg byrja uppá viðgerð við masku. Eg skal hava tvær ymiskar maskur hvønn dag, tað er eitt sindur strævið. Tað einu maskuna dámar mær ordiliga væl, og okuntíð sovni eg, tá ið eg havi hana uppi á. Hina maskuna skal eg líka venja meg við, men tað skal nokk fara at ganga.

So kom omma á vitjan

So slapp eg endiliga at møta ommu. Hon ætlaði ikki at koma at vitja meg fyrr enn 14 august, men hon kundi ikki halda sær :-) Tað er so deiligt at hava hana her og hjálpa mær og mammu og babba.

Nú gleði eg meg til at sleppa at síggja abba og hina ommuna. Tey koma eisini skjótt at vitja okkum.

Á vitjan hjá mínari vinkonu

Í dag var eg og vitjaði mína nýggju vinkonu, sum býr beint við hjá okkum. Hon er ordiliga fitt. Foreldrini hjá henni eita Fríða og Svein. 

Hon er ikki so stór sum eg, men hon er eisini 12 dagar yngri.

Tað bleiv ein didda :-)

Tann 13 juli 2008 klokkan 20:36 kom eg endiliga út til mammu og babba :-) Eg vigaði 2855g og var 51 cm lang.